X - - - - - - - - - - - - - - - - - - - X
Nagising akong nakatagilid sa isang puting kwarto, kaharap ko ang isang nakakurtinang bintana. Ang sikat ng araw ay halatang-halata sa loob. Nanatili akong nakahiga, partly dahil medyo mabigat ang aking ulo, nakatitig lang sa kurtina. Naalala ko ang mga nangyari sa wedding anniversary nina mama. Paulit-ulit kong inisip yung mga sinabi ni tito, at yung mga sinabi ni Alonzo.
“…ginawa natin para lang magpakasaya…”
Sumasakit ang puso ko kapag naaalala ko iyon. Kahit anong pilit kong di siya tandaan bigla na lang siyang bumabalik sa aking isipan.
“…andito naman ako…”
Naguguluhan naman ako kapag naaalala ko iyon. Si Alonzo siguro yung batang tinulungan ko nun. Pero yung panyong binigay ko nun, nasa kanya pa rin.
“…andito naman ako…”
Gusto ako ni Alonzo? Parang sarili ko mismo ayaw maniwala sa hindi ko malamang dahilan.
“…ginawa natin para lang magpakasaya…”
Bumangon na lang ako pagkaalala ulit nun. Inikot ko ang paningin ko sa kwarto. Ospital, malamang, naisip ko.
“Gising ka na pala.” Si Nay Rosing ay nakaupo sa tabi ng kama, nagbabasa ng isang pocket book.
“Nasan po ako nay?” tanong ko, kahit alam ko na ang sagot.
Sinara ni Nay Rosing yung binabasa niya. “Nasa ospital ka. Grabe pinag-alala mo kami ng mga magulang mo kagabi.”
“Nasaan po ba sila?” tanong ko.
“Yung nanay mo, nakatulog na sa sasakyan. Si sir naman pumunta para icancel yung trip nila.”
Napatingin ako kay Nay Pasing. “Nay, may pantawag po ba kayo diyan?” sabi ko kaagad. “Patawag naman kay papa.” Nilabas ni Nay Pasing ang phone niya, may pinindot ng konti at pagkatapos ay binigay sa akin.
Nagriring na ito ng tinignan ko. Ilang segundo pa at nakita kong sinagot na ni papa ang tawag. “Hello Nay Pasing. Kumusta na si Cal?”
“Aah. Pa. Si Cal poi to.” Sabi ko.
“Oh Cal, anong nararamdaman mo ngayon?” kalmadong tanong ni papa. Pero randam ko pa rin yung pag-alala niya sa akin.
“Okay naman po pa.” Iniba ko na kaagad ang usapan doon sa kung bakit talaga ako napatawag. “Pa, kung icacancel niyo po yung trip niyo dahil sa akin, huwag na po. Okay naman na po ako. Tsaka kaya ko namang alagaan sarili ko sa bahay ng ako lang.”
Ang usapan kasi, since pupunta sina papa at mama sa South Korea ngayong anniversary nila, yung apat na trabahador sa bahay ay pwedeng umuwi sa kanilang mga probinsya. Pinagpilitan kong huwag ng sumama at sinabi kong may aasikasuhin pa ako sa school kasi na-elect akong student council official sa susunod na school year. Noong una, ayaw pumayag nina papa kasi nga hindi ako nakapunta five years ago.
“Sumama ka na lang kaya sa amin anak?” tanong ni papa.
“Pa, bukas na po yung trip niyo.” Pagalala ko sa kanya. “Hindi na po ako maaaccomodate nun siguro.”
“Maiintindihan naman ng tito mo kung icacancel natin yung trip nila tapos ikaw nalang isama namin. Para marelax ka din. Ganun na lang.” Pinal na sabi ng tatay ko.
Napapikit ako ng mata ng ilang saglit sa mga sinabi ni papa. “Pa, di ba may gagawin pa ako sa school kaya di talaga ako makakapunta. Tapos nakakahiya po kay ate Cherry kung ganun mangyayari.” Pagdadahilan ko. Sa totoo wala naman talaga kaming gagawing mga susunod na student council ngayong summer break. Sinabi ko lang iyon noon kasi hindi ko naman hilig ang bumyahe at naisip ko para mas lalong maenjoy nina mama yung vacation nila. Ngayon baka papanindigan ko na lang siya.
“Sige, kausapin ko si ma tungkol diyan.” Sabi ni papa. “Wala bang masakit sa iyo?”
Puso ko, sagot ng isip ko. “Wala pa. Wala po. Ano po bang sabi ng doktor?”
Kwinento ni papa yung mga sinabi ng doktor sa kanya. Pagod lang ako at kailangang magpahinga. Ginamit ko iyon para ipilit kay papa na ituloy na lang yung trip nila.
“Sige na pa, ituloy niyo na yung trip niyo. Sorry po di ako makakasama talaga. Baka mapagod din po ako kapag sumabay po ako.”
“Cal, pahinga ka na lang muna. Kakausapin ko na lang nanay mo kung anong gagawin.”
“Sige pa. Bye.” Paalam ko.
“Sige. Bye.”
Binalik ko kay Nay Pasing ang phone at nagpasalamat. Pagkatapos ibulsa ni Nay Pasing yung phone niya, may nilabas siya sa kanyang bag at binigay sa akin.
“Pinapabigay ni Jonas.” Sabi niya. Hindi ako magkakamali kung ano iyon. Ang panyong binigay sa akin ni Alonzo.
Inabot sa akin ni Nay Pasing ang panyo. “Ang tagal ko ding di nakita iyan.”
Tumingin ako kay Nay Pasing. “Sampung taon na rin ang nakalipas.” Tuloy niya. “Hindi ko aakalaing maitatago niya iyan ng ganung katagal.”
Hindi na lang ako nagsalita. Alam na pala ni Nay Pasing kanino nanggaling yung panyo.
Maya-maya ay pumasok si mama sa kwarto. Hinagkan niya ako ng mahigpit at nagsorry. “Sorry Cal ha. Sa sobrang nagfocus kami sa anniversary di na namin napansin na napapagod ka nap ala.”
Ngumiti ako. “Ano ba ma. Kung para sa inyo naman po…”
“Wag ka ngang ganyan anak.” Sabat ni mama. Nakita kong may namumuong luha sa mata niya “Mas importante ang kalusugan mo kaysa sa anniversary namin okay?”
Umoo na lang ako. First time kong nakita na ganun si mama. Sinabi niya sa akin na makakalabas na rin naman na ako sa ospital. Pinagusapan na daw nila ni papa yung tungkol sa bakasyon, at nagkasundo sila sa gagawin.
Kinabukasan, hinatid ko hanggang pintuan sina papa at mama. Tuloy ang trip nila kasama sina tito at Cherry. Natutuwa ako kina papa, pero may halong selos at sakit ako para kina tito. Bale maiiwan ako dito sa bahay, ang problema kasama ko si…
“Alonzo.” Tawag ni mama sa katabi ko. “Mabait naman yang si Cal. Randam kong magkakasundo kayo.” Napagdesisyonan nina papa na since maiiwan din si Cal na magisa sa kanila, eh di sa amin nalang muna daw siya titira. May makakatingin na sa akin, may magiging bagong kaibigan na din daw ako.
Ang pinakahabilin sa amin, wag daw kaming magpapapasok ng kung sinu-sino. Binigyan din ako ng allowance para pambili ng mga pagkain. May laman naman daw yung ref na binili na ni Nay Pasing, pero kung tinatamad daw kaming magluto pwede naman daw kaming magpadeliver na lang daw. Pero sabi ni mama, magaling magluto si Alonzo ayon kay Cherry. Pati din naman ako ah.
So yun yung nangyari. Unang umallis sina papa at mama, kasama na si Cherry. Bale dito sila nakitulog ni Alonzo kagabi. Natawa nga ako sa bag ni Alonzo. Daig ba ang nagcamping. Sabi naman ni Cherry first time kasing pumunta sa ibang lugar ng kanyang anak kaya di pa sanay magimpake.
Pagkatapos umalis nina papa, sumunod namang umalis si ate Rosa at Louis. Hinintay ni Nay Pasing na bumalik si mang Devan na siyang nagdrive kina papa bago pati sila ay magkasabay ding umuwi ng Laguna.
“Ingat kayo dito ha.” Bilin sa akin ni Nay Pasing, sabay kindat. “Wag kung anu-ano ang gagawin.”
“Wala namang mangyayari sa kanilang masama dito Pasing.” Sabi ni mang Devan. “Di naman magpapapasok ng kung sinu-sino yung mga guwardiya sa labas.”
“Ah basta.” Natatawang sabi ni Nay Pasing. “Alonzo alagaan mo yang si Cal ah.”
“Maaasahan niyo po.” Kaagad na sagot ni Alonzo. Napatingin ako sa kanya, medyo nahihiya.
“Ewan ko sa iyo.” Yun na lang nasabi ko, pero mahina lang para di narinig nina Nay Pasing. “Nay Pasing, mang Devan… ingat po kayo ha.”
Nagpaalam na ang dalawang matanda. Nang makalabas na sila ng gate, medyo naramdaman ko ang bigat ng tingin sa akin ni Alonzo. Naconscious ako bigla.
“Sige. Sa kwarto lang ako.” Sabi ko na lang at umakyat patungo sa aking silid. Napaupo ako sa kama. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Kinakabahan ako kay Alonzo. Naligo na lang ako. Habang naliligo di ko maiwasan isipin kung ano ang gagawin namin ni Alonzo ng isang lingo. Nakakatawa actually na pumayag sina papa na magsama ang dalawang binata na hindi magkakilala sa isang bahay ng isang linggo. Medyo weird.
Nagbibihis ako ng naalala kong tawagan si Jonas. May mga kailangan siyang ikwento sa akin. Pagabi na rin naman na, wala na iyong ginagawa.
“Tapos nahimatay ka na lang bigla.” Sabi niya sa phone. “Natakot nga ako eh. Buti sa damuhan ka bumagsak at hindi sa hagdan na nasa likod mo lang.”
“Ah, ganun ba.” Sabi ko. “Salamat at nakatawag ka naman ng tulong.”
“Well tumakbo ako sa iyo. Pero si Alonzo talaga ang tumawag ng tulong.”
“Si Alonzo?” sabi ko. “Paano?”
Hindi muna nagsalita si Jonas. “Well… kasi ganito… nung ginigising kita sa damuhan, tumakbo si Alonzo mula dun sa garden. Ewan ko kung ano ang ginagawa. Tapos…”
“Tapos??”
“Kiniss ka niya.”
“Gago.”
“Seryoso nga.”
“Gago ka pa rin.”
“Hahaha.” Tumawa na lang si Jonas. “Tapos ayun, pumunta siya sa loob. Concerned na concerned sa iyo Cal. Haha. Tapos after nun lumabas sina tito at tita sa building. Kasama buong angkan niyo haha. Tapos ayun dumating yung medical staff nung resort, at dinala ka na rin sa ospital.”
Inisip ko muna ng matagal bago sabihin yung kaninang nais ko pang itanong. “Paano yung panyo?”
“Nakita kong tinapon ni Alonzo. Kinuha ko tapos binigay ko kay Nay Pasing. Di pa ba niya binibigay?”
Natameme ako ng konti. “Binigay na. Bi…binasura niya yung panyo?”
Matagal din bago sumagot si Jonas. “Oo. Medyo malungkot nga siya haha. Naisip ko importante yung panyo. Ikaw Cal ah kung sinu-sinong lalaki ang pinapalungkot mo.”
“Gago.” Yun na lang sabi ko.
“Caleb…” biglang sumeryoso ang kanyang tono. “Natutuwa ako kay Alonzo. Natutuwa ako na siya kasama mo diyan at hindi ang tito mo. At natutuwa ako na after 10 years tinago pa rin niya yung isang bagay na naging dahilan kung bakit kayo nagkita.”
“Paano…” pagtataka ko. “SINABI SA IYO NI NAY PASING??”
“Hahaha. Madali lang naman pakwentuhin si Nay Pasing. Hahaha. Oi, baka kung ano ang gawin niyo diyan ah.”
“Gago.” Yun na lang na naman ang nasabi ko.
“Romantic na scene… may kandila at petals… tapos nagluto siya ng masarap na pagkain… tapos nahuli mo siyang nakatitig sa iyo…”
“Oi Jonas, gago ano ang pinagsasabi mo...” sabat ko.
Pero nagpatuloy pa rin ito. “…tapos naramdaman mong tumigas titi mo…”
“Icacancel ko na itong tawag!” pagbabanta ko.
“…tapos lumapit ka at hinalikan mo siya…”
“Isa!” nagbilang na ako. “At ako pa talaga ang lalapit loko.”
Tumigil na rin sa wakas si Jonas. “O siya… wag na hahaha.”
Hindi ako sumagot, nagiisip. “Oi Jonas… “
“Bakit?” tanong niya. Medyo seryoso na din kasi yung tono ko.
“Hinalikan ba niya talaga ako?”
Slight pause. 3… 2… 1… “HAHAHAHAHAHAHAHAHA! NAGEEXPECT SI CALEB!”
“Gago, gago, gago! Sige, bye na, gago.” Sabi ko sabay cancel ng tawag.
Binato ko yung phone sa kama at humiga. Nakakainis talaga si Jonas kapag nakuha ka na niyang pagtripan. Oo tahimik siya pero sobrang bully talaga niya sa mga kaclose niya.
Bigla kong naramdaman na gutom na pala ako. Shet ano ang gagawin ko… sana wala sa baba si Alonzo. Nasa gitna ako ng pagdadasal ng biglang may kumatok. Well, si Alonzo lang naman ang pwedeng kumatok.
Nagpanic ako bigla. Tumayo ako at tumingin sa salamin. “Shet Cal bakit ka nagsasalamin.” Sermon ko sa sarili. Kumatok ulit si Alonzo. Magacting na lang kaya akong tulog? Pero baka importante…
Mabagal akong naglakad sa may pintuan. Sa ikatlong katok niya binuksan ko iyon.
Tumambad si Alonzo, bagong ligo at nakadamit ng simpleng panglabas. Hawak niya sa kanyang kamay ang isang piring.
“A-Ano…” kinakabahan kong tanong. “Anong balak mo?”
Ngumiti siya. Doon ko nakitang gwapo talaga pala siya, specially kapag ngumingiti. Wala siyang dimples pero yung mata niyang mukhang malungkot, nakikisama rin sa ngiti niya.
“Tara kain. Sabi niya.”
“Para san yung piring?” tanong ko, kinakabahan pa rin.
“Para surprise.” Mas lalo pa siyang napangiti.
“S-sige. Akin na yan.” Kinuha ko yung piring at kahit may alin-langan ay isinuot.
Hinawakan niya yung kamay ko. Medyo parang nakuryente ako dun, pero baka nagiilusyon lang ako kasi kinakabahan nga ako. Ginabayan niya ako hanggang pagkababa ng hagdan. Alam kong nasa sala na ako. Pinaupo niya ako. Wait lang, yung dining chair ito ah. Bakit nasa sala?
“Sige… tanggalin mo na.” sabi niya.
Dahan-dahan kong tinanggal yung piring, medyo nageepect na may masasamang loob na palang nakapasok sa bahay. Pero napawow ako sa nakita ko.
Nakaoff yung ilaw sa sala. Sa harapan ko ay yung square table sa verranda. May maliit na plorera sa gitna na may tatlong rosas at may tatlong kandilang nakalibot dito. Ilang mga kandila ang nakakalat na siyang nagbibigay ng konting liwanag. Yung mga upuan at iba pang gamit ay iginilid para lumawak yung espasyo. Mukha sana siyang horror scene kaso may mga petals kasi ng rosas na nakakalat din.
Hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin. Hinanap ko siya pero hindi ko makita si Alonzo.
Lumabas siya sa may kusina, hawak ang isang tray. Medyo mukha siyang ninenerbyos. Natawa ako. Napangiti siya nung tumawa ako. Nilapag niya sa aking harapan ang isang plato na may lamang… calamares?
“Appetizers.” Sabi nya habang nilapag niya yung isa pang plato sa pwesto niya sa aking harapan. Naglagay din siya ng dalawang baso na may lamang kulay red na juice, at pagkatapos ay nilagay yung tray sa isang coffee table.
Umupo siyang nakangiti, pero kita ko yung nerbyos nya. Napatingin ako sa calamares. Isa ito sa mga paborito ko. Coincidence ba? May lemon pa, tsaka… ano yung dalawang makulay na dots sa may gilid ng plato.
Parang nabasa ni Alonzo yung sinabi ko. “Bale yung light colored eh spicy mustard sauce. Yung darker eh ibang sauce na matamis…”
Tumango na lang ako at pinisil yung lemon sa may calamares. Kinuha ko yung tinidor at sinubukan ang isa dito dun sa matamis na sauce. Medyo okay naman, parang may lasang alak nga eh. Kumain ako ng pangalawang calamares gamit naman yung spicy mustard sauce. Maanghang nga, pero bumagay yung alat nung mustard at kung ano pang nilagay ni Alonzo dito.
Pagtingin ko kay Alonzo, nakita ko lang siyang nakatitig sa akin. Dun ko narealize na naghihintay siguro siya ng komento.
“Uhm…” sabi ko, hindi sigurado kung anong sasabihin. “Masarap siya. Crispy at di chewy yung squid. Mas gusto ko yung spicy mustard sauce.” Nakatingin pa rin siya sa akin. “Yung isang sauce ba may alak?”
“O-oo.” Nerbyos nyang sagot. Medyo naawa ako, kasi nagprepare siya ng dinner tapos kinakabahan siyang baka di ko magustuhan, kaya kumain pa ako ng calamares at pinahalatang nagustuhan ko ito. Nang matapos ko ito, nagsalita siya ulit. “Sige, kunin ko na yung susunod.”
Nanginginig niyang kinuha yung plato ko. Ngumiti ako sabay pahabol na masarap siya. Ngumiti na lang din siya at pumunta sa kusina dala-dala yung tray. Medyo matagal bago siya lumabas, akala ko may nangyari na sa kanya. Saktong susundan ko na siya sa sala nang lumabas siyang dala-dala ulit yung tray na may dalawang soup bowl na.
Nilapag niya yung mga bowl, tinabi yung tray at umupo sa aking harapan.
“Tomato soup.” Sabi ko, nakatitig sa comfort food ko. Naghinala na akong hindi ito coincidence, malamang. Kinuha ko na lang aking kutsara at tinikman ito. Wow. Kasing level niya yung tomato soup ni mama. Natuwa ako. “Masarap ito ah. Parang tomato soup ni mama.”
“Hehe.” Sinumulan na din niyang kainin ang soup niya. “Mabuti naman nagustuhan mo. Turo yan sa akin ni mama.”
“Ganun ba?” Masarap talaga yung tomato soup. Medyo may pagkacreamy siya pero not to the point sa sobrang creamy. “San ka naman natutong magluto?”
“Nung bata kasi ako, most of the time magisa akong naiiwan sa bahay. Nung una si mommy nagluluto ng pagkain ko at nireref na lang niya para iheat ko. Pero nung narealize kong nagiging busy na si mommy, sabi ko sa kanya matututo na rin akong magluto. Kaya ayan.”
Nagkwentuhan pa kami ng kung anu-ano tungkol sa kanyang talento sa pagluluto. Kalaunan naubos naming pareho yung soup. Tumayo siya, kinuha yung mga bowl at tray, at dumiretso na sa kusina.
Tinikman ko yung hindi ko pa ginagalaw na red juice sa aking harapan. Watermelon juice. Paborito ko.
Lumabas siya ng kusina dala-dala ang dalawang bagong plato at nilapag sa lamesa. “Pan-fried salmon with asparagus salad.” Sabi niya. Maganda ang pagkaluto nung salmon, hindi sunog at hindi medyo pink yung karne. Sa tabi nito merong asparagus, cheese at tomato salad. May konting kanin sa baba nung salmon.
Nanlaway ako sa aking nakita. Isa ito sa pinakapaborito ko. Tinikman ko ito kaagad at napagtantong medyo okay ngang magluto si Alonzo. Bumagay yung asparagus salad dun sa salmon. Nag-usap pa kami ng konti ni Alonzo tungkol naman sa pag-aaral habang kumakain. Siya pala ang class president ng Elevarde High School, isa sa mga malapit na eskwelahan sa amin.
Nalipat ang kwento sa akin. Sabi ko secretary naman ako sa school ko, kasama si Jonas na siyang Treasurer. Kwinento ko si Jonas ng konti. Parang may nakita ako sa mata niya nung nagkwekwento ako. Nagseselos ba sya? Di ko na lang pinansin, pero bigla kong naalala yung mga sinabi ni Jonas.
“Romantic na scene…”
Check.
“…may kandila at petals…”
Kandila check. Petals check.
“Tapos nagluto siya ng masarap na pagkain…”
Masarap na pagkain check.
“Tapos nahuli mo siyang nakatitig sa iyo…”
Tumingi ako sa kanya. Nakatitig lang siya sa akin. Yung mata niyang parang malungkot ay bumalik. Ang gwapo nga niya. Sa medyo mahinang ilaw ng mga kandila, nakita ko si Alonzo, ang bawat linya ng kanyang mukha, ang magulo niyang buhok… ang kanyang labi.
“…tapos naramdaman mong tumigas titi mo…”
Minura ko si Jonas sa aking isipan, pero bigla kong naramdaman ang pagtigas ng aking ari. Namula ako, habang nakatitig lang siya sa akin. “Kunin ko lang yung dessert.” Sabi ni Alonzo sabay tayo.
“…tapos lumapit ka at hinalikan mo siya…”
Ako namang si loko, tumayo, at bigla ko siyang hinalikan. Kitang-kita kong nagulat siya, pero pinagpatuloy ko pa rin ito. Unti-unti siya din ay tumugon sa aking mga halik. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko, pero bigla ko na lang ito nasabi. “Ikaw na lang ang dessert ko.”
Hinawakan ko yung bukol sa shorts niya. Tigas na tigas si Alonzo. Dali-dali kong binuksan at binaba ito. Lumuhod ako at kinain ang kanyang alaga kasama ang boxer brief na suot pa rin niya.
“Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah.” Ungol niya. Mas lalo akong naganahan doon. Nilaro-laro ko habang paulit-ulit na sinubo ang bukol niya. Pagkatapos nun ay di ko na rin nakayanan at binaba ko na din ang boxer brief niya.
Tumambad sa akin ang kanyang ari. Hindi kasing laki ng kay tito. Actually kasing laki lang siya ng sa akin, pero mas mataba ito. Makinis. Dinilaan ko ang sobrang pulang ulo nito.
“Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!” ungol ni Alonzo. Dinilaan ko ulit to. “Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!” sabi niya. “Caleb… patsupa naman oh…”
Di na ako nagpaligoy-ligoy pa. Sinubo ko ng buo ang kanyang galit na galit na alaga. Napasandal siya sa lamesa. Nilaro-laro ng aking dila ang katawan nito. Tsaka paulit-ulit kong pinaharap-likod ang aking ulo.
Si Alonzo naman, grabe kung umungol. “Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!” sigaw niya. Bigla sigurong nawala ang hiya sa kanya at bigla niyang hinawakan ang aking ulo at kinantot ang aking bunganga.
“Uhhhmmmrrp.” Sabi ko. Pero libog na libog talaga ako. Binaba ko ang aking shorts at nagjakol habang si Alonzo ay kinakantot ang aking bunganga.
Pabilis ng pabilis ang pagkantot sa akin ni Alonzo. Hindi naman ako nabubulunan kaya okay lang. Hinagkan ko ang pwetan ni Alonzo gamit ang isa kong kamay habang jinajakol ng isa ang aking sariling ari.
“Aaaaaaaaaaaaaaaaah! Aaah! Aaaaaaaah!” sabi ni Alonzo.
Naramdaman ko ang paglaki ng ari ni Alonzo. Alam kong lalabasan na siya.
“Aah! Aaaaaah! Aaaaaaah!” inilabas niya ang kanyang ari at jinakol ito sa aking harapan. Sobrang laki ng tinaba at nilaki nito. “Aaaaah! Aaaah!” sabi niya. Ako naman dinilaan ko ulit yung lumaking ulo ng kanyang ari ng biglang lumabas na ang katas niya sa aking mukha.
Konti lang ang lumabas, pero ng dinilaan ko ito ay natawa ako. Sobrang tamis. Iba yung lasa kaysa sa tamod ni tito.
Binuhat ako ni Alonzo. Nagulat akong kaya niya akong buhatin. Nilapag niya ako sa sofa at hinalikan. Naramdaman ko ang kanyang kamay na humawak naman sa aking ari at sinumulan akong jakulin.
“Aaaaaaaaaaaaaaaaah!” ako naman ngayon ang napaungol. “Alonzooooooooooooooooo…”
Mas lalo pa niyang binilisan ang pagjakol. Nagwawala ang aking mga paa kaya hinawakan niya ang isa at tinaas. Mas lalo akong nalibugan sa aming pwesto. Jinakol niya ako ng jinakol, pabilis ng pabilis, habang hinahalikan ako.
“Aaaaaaaaaaah! Alonzooooooooo… lalabasan na din ako….”
Biglang lumabas ang aking maputing tamod. Pero tuloy pa rin si Alonzo. “Aaaaaaaah!” ungol ko. “Aaaaaah!!”
Unti-unti bumagal ang pagjakol niya sa akin, hanggang matapos din ito. Pinakita niya ang kanyang kamay na merong tamod, at isa-isa niyang dinilaan ang mga dalira nito. Niyakap ko si Alonzo.
“Gago.” Yun na lang nasabi ko.
Tumawa siya. Matapos ang ilang segundo, tumayo din siya at hinila ako patayo. “Kainin na natin yung isa pang dessert.” Sabi niya sabay kindat.
“Ano bang niluto mo?” tanong ko.
“Haha. Strawberry ice cream lang yun. Sabi ni Nay Pasing yun daw paborito mo eh.”
Natawa ako. “SABI NA NGA BA EH!!” Kakuntsaba nga ni Alonzo si Nay Pasing.
Tumatawang sinama ako ni Alonzo sa may kusina. Wala kaming pakiaalam na wala kaming pangibaba. Nilabas niya ang isang munting tub ng ice cream mula sa ref, pero bago nun pinunasan niya ang aking mukha gamit ang tissue. Dun na rin kami kumain at sa tub na rin mismo gamit ang isang kutsarang hawak ni Alonzo. Sweet si Alonzo. Sobra.
Napatingin ako sa kusina. Doon ko nakita ang mga ebidensya ng pagluto ni Alonzo ng aking naging hapunan. Hindi ko nga naalala na dun kami naglaro ni tito nung isang araw lang, kahit ilang beses ng sumagi sa aking paningin yung counter kung saan ako umupo.
Nung gabing iyon nagtatawanan kami ni Alonzo habang naghuhugas. Napagdesisyonan namin na magorder na lang sa labas sa susunod na mga gabi.
No comments:
Post a Comment